ADI CANDI, CANANDI

Adý Can’dý Canan’dý.
Dün gece gelip ansýzýn,
Gönül kapýmý çaldý.

Sanki;
Bu gelen konuðum,
Yýllardýr özlemiyle yanýp tutuþtuðum
Eski bir dostum,
Kara sevdalý olduðum biriydi.

.......................

Konuþtuk sabaha kadar
Uzun, uzun havadan, sudan.
Ayrýlýrken sarýlýp kucakladým.
Öptüm yanaklarýndan.

Dedim ya;
Adý Can’dý Canan’dý
Canýma can katandý
Elleri incir, saçlarý deniz gibi
Ýstanbul kokandý.









Erdal KARTAL-Mart 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: