Benim

Gökyüzü inliyor
Derinleþiyor acýlarým,acý veren her iniltide
Ve yüreðimdeki cehennem ne kadar dipsizse
O kadar iniyor düþlerim dibe
Sonunu göremedikçe,
düþler mezarlýðýna bir mutluluk daha gömüyorum ve yerini býrakýyor bin acýya…

Aynalarla dostluðum bitti!

Çünkü hangi mevsimde bakarsam bakayým
Saçlarýmda kar taneleri varmýþ gibi gösteriyor
Ve yüzümde hep aðlamaklý bir çocuk ifadesiyle…
Bu yüzden küstüm aynalara,barýþmayacaðým!

Mevsimlerim daðlarýma küstü küseli
Çiçek açmýyor bahçemde
Çorak topraklara dönen yüreðimde,
yalnýz acýlarým boy gösterebiliyor
Mevsimsiz,renksiz…

Göz pýnarlarýmdan düþen her damla boðarken dünyayý
Daðlarýma yetmiyor
Mevsimler benimle barýþmýyor
Çaresizim ama o da fayda etmiyor…

Ben yýldýz toplamaya çalýþýrken umutlarým için
Yýldýzlar kayýyor avuçlarýmdan
Korkuyorum;
Koþamýyorum ardýndan,
Çünkü ben ne zaman yýldýzlarýmýn peþine düþsem
Gökyüzü düþüyor yüreðimden
Maviler yitiriyor renklerini
Ve mavi umutlarýmýn yerini matem bir siyah alýyor…

Sanýrým yýldýzlar beni sevmiyor.

Caným yanýyor
Derdimi kime açsam bilmiyorum
Suya anlat derdi annem hep
Ama denizleri seviyorum kurutmayý istemiyorum…

Çýrpýnýyorum güzellikler için
Ama bana hep dipsiz kuyular düþüyor
Düþlerim,düþüncelerim düþüyor avuçlarýmdan
Acýlarýmsa yüreðimin efendisi
Mutluluklar o isterse geliyor,
Ýstemezse gidiyor...

Ben ise uzanamadýðým ama sevdiðim her þey için yastayým
Kýrk gün kýrk gece deðil bu
Acýlar efendim oldukça,
kasvet benim
siyahlar benim
düþler yorgun
düþünceler tutsak

Bu yüzden ölü de benim
Gömende benim…


Sosyal Medyada Paylaşın: