Bir oyundu yaþamak, Oynadým ama kanayan dizlerim olmadý bu sefer…
Çoçukken düþlediðim gibi deðildi hiçbir þey Düþüncelerimde büyüttüðüm hayat cennetti Maviydi her yer umutlarým kadar Gökyüzü kadar ve yýldýzlar kadar parlaktý Nefes almak bir þerefti Ve en büyük mutluluktu kollarýmdaki oyuncaðým…
Haksýzlýk bana yapýlan Ben hiçbir zaman zarar vermedim oyuncaklarýma Oysa hayat en büyük zararý verdi yüreðime…
Büyüdüðümü aþký tattýðýmda anladým Aþk öðrenmekte zorluk çektiðim Ama bir o kadar da güzel bir dildi…
Yara almak ise en çok bu zaman zordu Çünkü hiçbir acý böylesine yakmadý beni Hiçbir sancý böylesine kývrandýrmadý…
Bir oyundu yaþamak, Çoðu zaman bir kumardý,hep kaybettiðim…
Oynadým,yaralandým Nefeslerimden oldum ama yaþýyorum, sözlükte bile anlamlanamayan bir hayatla…
Sosyal Medyada Paylaşın:
berivancngz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.