“Yaðmur” diyorum Günlerde uzuyor Biraz daha kalsan Yaðmurun etkilerinden bahsediyorum Nasýl da bomboþ geliyor her þey Biz doðal afetlerden bahsediyoruz Asýl afet içimizde patlýyor Eklem yerlerimizden kopuyoruz Oysa kýrýlmamasý gerekmez mi eklemlerin Kýrýlýyor Hiç kýrýlmamasý gereken yerlerinden
El ele tutuþtuðumuzda bükülen bileklerimiz Büzüþen, iç içe giren bir kalbimiz vardý Saðlamlýðýný test etmeyecek kadar inanmýþtýk birliðimize
Lafý fazla dolandýrmadan “gidebilirsin” diyorum Bu kelimenin benim dudaklarýmdan döküldüðünü bilmeden Devamýnda þaþýrarak Gidiyorsun uzayan günlerin kýsalan zamanlarýnda Ben býraktýðýn rüzgârdan daha da büzüþüyorum Devamýnda üþüyerek
Kanadý kýrýk bir kuþ Pervanenin eylemine karþý koyamýyor Kýrýk olan kanadý takýlýyor pervanenin hýzla dönen ucuna Kanat çýrpýnýþ sesleri yükseliyor arþa, çoðalan bir acýyla birlikte Gözyaþlarým besteleniyor düþüyor yere kýrýk bir nota ile
Hani güzeldik biz yan yanayken Bahar olurdu her mevsim
Buluþunca eller yürekler buruþurdu Ýç içe geçerken tüm zamanlar Yüreðimin içinde yüreðin saklanýrdý Ýzahatý yapýlmamýþ kaygýlar birikirdi meraklý bakýþlarda Bir eylem gerekirdi elini kaldýrman için omzuma Bir eklem hareketi bu kadar zordu yanýndayken Duran zamaný hareket etmek bize düþerdi sonunda Saatin akrebini kendi ellerimle hareket ettirmekten korkmazdým sen yanýmdayken
Zaman seninle geçecekse Akrebinden zehirlenip yelkovanýnda sabahlamaya da razýydým
***
Ama gittin Dünyada olmasý gereken en son þeydi bu Ben gittikten sonra gitmeliydin Zaman savurmalýydý bizi Rüzgâr deðil
Altý Mart Ýki Bin On Üç 11 45 Nevin Akbulut
Not : Þiirime ses olup can verdiði için; Deðerli Arkadaþýma Sonsuz Teþekkürlerimle,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.