Mənim Saral elim
Mənim Saral elim
Qumrular ötüþür, bülbüllər uçur,
Mənim Saral elim bax belə eldir.
Xəyalým quþqonmaz zirvələr gəzir,
Dilimsə, ən gözəl þirincə dildir.
Bu gözəl çəmənlər, laləzar düzlər,
Ýnsaný özünə cəlb edir hərdən.
Biçilib hüsnünə gözəllik donu,
Əqlimi, huþumu çýxarýr sərdən.
Yýðýlýb gözəllər bulaq baþýna,
Gözümü ovlayýb nazənin sənəm.
Ýstərəm mən onun qələm qaþýna,
Bir incə mənalý þeir söyləyəm.
Gözəllik qəlbimin kövrək simidir,
O saat dinəcək çalsan, ay gözəl.
Bu baxýþ ömürlük mənim bəsimdir,
Þirin xəyallara dalsan, ay gözəl.
Füsunkar meþələr, þýr-þýr bulaqlar,
Məni bu dünyaya baðlayan teldir.
Çaðýrýr qoynuna məni yaylaqlar,
Gördüyüm mənzərə çiçəkdir, güldür.
Naðýla bənzəyir mənim bu ömrüm,
Bilmirəm, almaný necə bölüm mən.
Alnýma yazýlýb bu eldə ölüm,
Yad yerdə, ölkədə necə ölüm mən.
Bir bahar çaðýnda yazdým bu þeiri,
Mənim Saral elim bax belə eldir.
Qarþýna çýxarsa, qoca-ixtiyar,
Onun hər kəlməsi þirincə dildir.
2 iyun, 2001-ci il,
Yuxarý Saral kəndi, Borçalý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nizami Memmedzade Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.