Laylamı çalmadım...

Laylamý çalmadým...

(Adýný sevə-sevə yaraþdýrdýðým Cəsur nəvəmə)

Özgə laylasýna yatammýr balam,
Yuxusu göylərə çəkilib nədən?,
Gülümsər üzündə kədər görsənir,
Gözləri yol çəkir, aðrýyýr bədən.

Odum-ocaðým da ona þirindir,
Bir qərib eldə o rahat yatammýr.
Qəlbimdə bir nisgil, kədər boylanýr,
Sevgim onu gəzir, amma tapammýr.

Ah, niyə ay Allah, biz ayrý düþdük,
Nədən bəxti belə kəm oldu onun.
Balaca körpədir, məsum bir çiçək-
Arzusu kor oldu kiçik Cəsurun.

Atalý-analý böyümək ona,
Ah, qismət deyilmiþ-yalandý dünya!
Kimiyə mehriban, kimiyə zəhər,
Kimini çalan bir ilandý dünya!

Sevgimi əlimdən aldý bu dünya,
Balamý haradan tapým, ay Allah!
Könlümün güzgüsü qýrýlýb daha,
Gözümün yaþý da qurumur daha!

Min cürə laylamý yazdým mən hər gün,
O faðýr balama layla çalmadým.
Bəzən gülümsədi, aðladý hərdən,
Bir an belə ondan ayrý qalmadým.

Bala daðý yaman aðýrmýþ demə,
Gecələr yanýnda qala biləydim.
Gözləri dolanda əlimdə dəsmal-
Onun gözlərini kaþ mən siləydim.

Ömür karvaným da keçib gedir hey,
Onun sözlərini eþitsəm ölləm.
Qəbrimin üstündə bircə söz desə,
Ýnan ki, yerimdən qalxýb dirilləm.

Bir layla çalmadým, Cəsuruma mən,
Bir cəsur əsgərim getdi əlimdən.
Qocaldým, çəliyim torpaða düþdü,
Bir balam yoxdur ki, tuta qolumdan.

Bu tale məni də bəxti kəm yazdý,
Sonuncu arzumu sellər apardý.
Sinəmdə ətirli çiçək bitmiþdi,
Onu da sinəmdən Cəsur qopardý.

6 oktyabr, 2011-ci il.


Sosyal Medyada Paylaşın: