Torpaq

Torpaq
Dünyadan nakam köçmüþ, 30 yaþýnda özünü güllələmiþ, istedadlý və gənc Borçalý þairi Ýsa Sadiqin əziz xatirəsinə

I
Neçə canlar gedibdir,
Bu torpaðýn altýna.
Bənzəyir sanki torpaq,
Zər baftalý altuna.

Ömür vəfasýz imiþ,
Gör kimləri aparýr.
Qol-budaqlý aðacý,
Pöhrəni də qoparýr.

Otuz yaþlý þairi -
Sadiqi də aparmýþ.
Dünya boyda arzusu,
Kor quyutək qapanmýþ.

Hər qoþmasý, hər sözü,
Sanki iþvəli gözəl.
Ah, þair, aðlar gözüm-
Baharým oldu xəzəl.

Sanki tufanlarda mən,
Þýðýdým düþmən üstə.
Gözəl gördüm þeirdə,
Bel incə, dodaq püstə.

II
Xatýn, sənin yolunda
Bir þair nakam gedib.
Qýzýlgülə baxdýnmý,
Qəbr üstə tənha bitib.

Heç bir dəfə təklikdə
Məzarlýða getdinmi?
O gözlər yolda qalýb,
Xatýn, ölüb-itdinmi?

Bəxti qara, vəfasýz,
Nə deyim sənə gözəl?
Gərək Allah öldürəydi,
Səni Sadiqdən əzəl.

III
Ovsundumu, cadumu,
Mələkmidir bu torpaq?
Son məqamým, son arzum,
Diləkmidir bu torpaq.

Bəlkə onda nəsə var,
Torpaða köçən bilir.
Buðda þirin, dadlýdýr -
Zəmini biçən bilir.

Ey torpaðým! Qəbul et,
Köçürəm mən də sənə!
Sadiqi də apardýn,
Üz qoyacam sinənə.

Vəfasýz olmamýþam,
Torpaq - mənim anamdýr!
O - mənə arxa, dayaq,
O - andýmdýr, inamdýr!

Sədaqətin yolunu,
Səndə gördü Sadiqim.
Mən də sənə köçürəm,
Torpaq, sənə sadiqəm!

Gəlirəm, aç qoynunu,
Sanki nazlý gözəlsən.
Qurtaraq bu oyunu,
Sən ulusan, əzəlsən!...

IV
Taqətim yoxdur mənim,
Dünya yaman vəfasýz.
Görürsənmi cavana
O ad qoyur – vəfasýz...

Eh, ay Xatýn, dövlətə
Susayýb atdýn yarý.
Haný dövlət, haný var,
Ömrün qýrýldý yarý...

Torpaqda tapacaðýq,
Dövləti də, varý da.
Xəzinələr yatýr bil,
Torpaðýn qatlarýnda.

Xəzinə nə?
- Nizamim,
Vurðunum,
Müþfiqim,
Ýsam mənim!
Sən də yaqut olarsan,
Torpaða qoysam səni!

Bu torpaq – Vətən bizə!
Bu torpaq – kətan bizə!
Dərd çəkməyə Allahým,
Vermədi kotan bizə!
Vermədi kotan bizə!...

2000-ci il, Borçalý.

Sosyal Medyada Paylaşın: