sözcükler vardýr,hayatý gül özüyle yaþayan
bil ki sursuz girilir bu ülkenin diline
her dilde gülmek birdir, aðlamak bir
derken aynadan taþan bengisu
bir tastan diðerine
bir tastan diðerine
yürümek sonsuzdur, koþmak, uçmak
suretini herkes denerken ayda
dünya yarasý gövdesinde, yeni yüzler
susmak her dilde bir, aðzýný açmak bir
yardan yara, yardan yara
can!
lâmbadan büyük ýþýk hýzýnda hayat
son gücüyle yaþayan sözcükler vardýr
her insanýn dilinde büyük düþler
küçük düþ korkaklarý
günün doðuþunu görmeyenler
görmeyenler birbirinin yüzünü
yüzler sonsuzdur, gülmenin aðlamanýn eseri
ince bir ýþýkla girilir, girilmez yazýlana
bir insandan bir insana sýcaklýk
ve esneme gibi yayýlýr gülümseme
sessizlikte duyulur, gerçek sesinin dokunuþu
ýrký yoktur ürperiþin
sözcükler vardýr, konuþmadan duyulan
bir yüzden diðer yüze dokunan
göz göze, kol kola deðende yaþar insan
aþk bir sepetten diðerine boþaltýlan gül
güle dokununca aðlar bülbül
figan cana deðende zûl konuþur
candan cana, candan cana
zâr!
7. 1. 2004 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.