gül kurusu akþam dökülüyor
kasabanýn göðüne þiþeden bardaða dökülen
kan kýrmýzý þarap misali
bir martý tünüyor deniz fenerinin saçaðýna belli ki yorgun
bilemezsin ...
göçerlerden deðil ki
göçsün gitsin buralardan
turnalar kýrlangýçlar da bölük bölük gittiler
o martý gitmedi...
bardaktaki þaraba bir yumruk yürek
köz düþtü...
buz yeþili gözlerimin kutup ayazý deðmiþ sapaðýndan...
yangýn yeri göksu
yakamozlarda deli deli feveran kýyamet hengamesi
yandýklarý kadar var ateþ bu düþtüðü yeri yakar...
koca çýnar gölgesinde hüzün var
yalnýz martýnýn uzaklara bakan gözlerine sýðýnmýþ korku kadar...
saksýda pembesini yitirmiþ begonya
bahçede ortancalar hüzzam dokunmuþcasýna hüzün kokar...
kanamýþ seviþler soðuk duvarlarýn yüzünde
sýcaklýðýna hasret bakar yorgun bitap düþmüþ sevinçler
o martý kadar...
yaðmura dokunup kan ter içinde
ýpýslak göðün sancýsýna saklanýp en uzaða kanat çýrpmak...
gitmek kolay kalmak zor
her gün yeniden yalnýzlýða doðmak her akþam yeniden ölmek
hadi gök kanatlý martý
son bir hamleyle yýrt semayý çýðlýk çýðlýða
son vapurun kampanasý çalmadan sýðýn kimsesizliðine inat git...
Hasan ODABAÞI
Çok Deðerli Seçki Kuruluna, yüreklerinden þiirlerime gül kokusu býrakan, okuyan ve yorumlayan tüm dostlarýma teþekkürlerimle sevgiler saygýlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.