Söz vermiþtin, unuttun, attýn gurbet ellere,
Bir gün bahtýna konup, bahtiyar olacaktým.
Derdim;” düðün yaparýz, kýna korlar ellere”,
Telli duvak gelinlik, hem tek taþ alacaktým.
Hep baharlar güz artýk, zaman buluttu gitti,
Kem haber tez yayýlýr.Demiþsin;“sildim O’nu.
Hoþ nostalji yaþadým, hevesti, tattým bitti”,
Herkes kendi yoluna, aþkta kapanmýþ konu.
Arý olmuþ yüreðin, konmuþsun daldan dala,
Vicdanýn sýzlamamýþ, kalbin taþmýþ meðerse.
Fakat beddua yapmam, korkarým ahým kala,
Yine caným dayanmaz, gözüne nem deðerse.
Ahde vefan kalsaydý, özler bekler kaçmazdýn,
Þimdi halim derbeder, ümidim gamlý hazan.
Gül bahçemi býrakýp, daðda taþta açmazdýn,
Kahrýndan fani oldum, sen de kabrimi kazan.
Masumca bandým kandým, o tatlý yalanlara,
Ýçimde kor ateþtin, söndürdün harsýz külsün.
Kem talihim ne yapsýn, ömrümü çalanlara?
Acýtan dikensem de, gönlümü buran gülsün.
Elem taþtý bendimden, matem yaðdý baðrýma,
Sevmeye sabýr çektim, yarama tuzlar bastým.
Son sözüm yalvarmamdý, em olmadýn aðrýma,
Aþk cemremi öldürdüm, keder yaþýmla astým.
Hatýran bin bir çiçek, koklar imkansýz atmam,
Hüznün soluk mutluluk, hicranýna doymuþum.
Vefasýzlýk yapsan da, sadýðým tövbe satmam,
Yoksan da adýn vuslat, yoluna baþ koymuþum.
Mavi boncuðum demiþ, yüreðime takmýþtým,
Üzülsem de unutmam, ecemsin tahtýn bende.
Üstüne gül koklamam, gemileri yakmýþtým,
Ýlktin ve son sevdamsýn, bilsen de, bilme/sende.
karakalem çalýþmasý bana aittir