su

/
Herþey SU’dan.
SU ney’den?
SU
SU
SU"S"

Bir damla SU.
Neresidir yeri?

Kalbi okyanus mu?
Yoksa okyanus ona pranga mý?

Daralýp bunalýp uçmak isterse önce ismi deðiþir.
BUHAR kaçar okyanus’tan.
Ama nereye?

Gözünü kapatýp uyursa kendi göðsünde kaskatý,
BUZ ne kadar sarabilir kendisini?

Su’dan herþey.
Su, her isminde sadece kendinden,
kendisiyle,
kendisinden baþka adresi yok.

Ve damla kaçmak isterse bazen,
isimsiz, þekilsiz,kimliksiz,adressiz
iþte imkansýzý istemek.

Hiç. Hiç bu kadar Hiç olamaz.
Bu nedenle de HÝÇ adýndan öte birþey deðil.

Adý olan kendi olmayansa Hiç.
Ve yokluktan azade ise aslýnda.
Hiç ne demektir aslýnda?

Soruyorlar bu sabah.
Nasýlsýn?
Hiç. Dediðimde herkes memnun.
Demek ki hiç sorun yok.
Eyvallah.

Asl’lýnda HEP var. Ama Hiç yok.

Konuþurken ,söylerken laflar ne kadar kolay çýkar aðzýmýzdan,
Oysa iki kapak arasýnda sadece bir tane dilimiz varken.
Tedbir ile kelam etmek zor gelir de insana,
Savurur kelimeleri saða sola,

Sözün sahibi kim?
Sarfedilen duygu Kim’den?
Söz, elbette söyleyeni baðlar.
Ancak Sözümüzün sahibi biz miyiz?.

Bazen bir kelime nasýlda canýný yakar karþýmýzdakinin düþünmeyiz.
Çoðu zaman hedefi kestirmeden atýlmýþ oklar gibi çýkýverir aðzýmýzdan sözler.
Yaralamýþýz, incitmiþiz, iyileþmeyecek dertlere müptela etmiþiz,
Nasýlda umurumuzda bile olmaz.

Karþýmýzdaki kiþinin hiç beklemediði, ummadýðý bir AN’da yüzüne bir tokat vurmakla aynýdýr týpký bu sözler.
Nereden ve neden geldiði bilinmeyince gelen derdin elemi geçmez.
Sebep bulunmadan sonuç gerçekleþmez.

Kulaklarýmýzýn iþitmesi ve gözlerimizin görmesi meselesini düþünürken,
Dönüp dolaþýp bu noktaya geldiðimi fark ettim.

Bizim en önemli duyu organýmýz Kalb’imizmiþ meðer.
Beþ duyu diyerek öðretilen duyularýmýz,çok kýsýtlý, dar bir alaný anlatmakta,
Zahirden öte bir anlam ifade etmemekte.
Ve insaný tarif de edememekte.

Akýl bir duyu organý deðil.
Onun iþi malum, seçimlerimizde hipotezler öne sürmek.
Karar bile yine akýl’ýmýzýn iþi deðil.
O da yine Kalb’in malý (sorumluluðu, görevi,duyusu).

Ýnsan kendini tanýmak istiyorsa, aðzýndan çýkanlarý kayda alýp dinlemeli.
Kendisini hep kendi tarafýndan görmek yetmiyor çünkü.
Karþýmýzdaki cepheden baktýðýmýzda Biz ne’ye benziyoruz?

/

SU hasretini çektiðimizde hatýrladýðýmýz þey deðil.
Kalbimizin berraklaþma dileði,
ebedi ve ezeli öz cevheri.

-Birsabah güneþ doðmadan yaðacaðýz kendi Kalb’imizin topraðýna,
iþte o zamandan önce anlayamayacaðýz, suyumuz gýdamýz neydi?-
Sosyal Medyada Paylaşın: