Deniz iç çekiyor yosun tutan odamda
Vuruyor öfkesini harabe duvarlarýma.
Kan kýzýlý isyan büyütüyorum susayýþýma.
Sözcükler martý olup havalanýyor
bir sürü kafiye iniyor kýyýlarýma.
Þehir kaçaðý çocuklar seyreliyor dalgalarýmda.
Su damlasýnda boðuluyor
mavi yel yorgunu yapraklar..
Dýþýmda;Kýyýya tahammülü olmayan sözsüzlük
Ýçimde; Maviye olan özgürlük sessizleþiyor.
Dibine dibine büyüyor kumsalým
konuk gibi geliyor yalnýzlýk
bahtým damgalanýyor renginde çivit mavisinin
Saðrasý tutmuþ sözlerim vuruyor karaya...
Mavinin aynasýnda boy veriyor martý çýðlýklarý
Masmavi kanýyor güneþ gök tutuþuyor avuçlarýmda
Mavi deniz biriktiriyor gözlerim rast makamýnda
Biliyorum martýlar bir gün dönecekler kýyýya...
Yosun kokulu þiirlerin özleminde, maviyi koparýyorum güneþten. Mavi bir ýþýk yakýyorum yarýn için...Hadi Deniz’im;Daðýlsýn rüzgarda seviþen güvercin tüyleri,daðýlsýn kederle inen þafak vakitleri.Çakýl taþlarýnýn arasýna gizlemeliyim dünün, güne kavuþtuðu martý saatlerini.Güne eðilen daðlarýn dibinde susa(ya)n çiçekler açmalý,kalemler özgürce güneþe yazmalý isimlerini.Damarlarýmda mavi mavi akmalý kaným,bir gök yüzü çýkarmasý yaþamalý gözlerim.Ve martýlar kýyýya mutlaka gelmeli, gelmeli ki; Çocuklarýn ellerinden simit yiyebilsinler.Umutlarý çalýnmamýþ simit sepetinden...
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.