Býçak sýrtý nefeslerde yarasa
düþ kenar maðarasýnda karanlýða çarpan.
Sini sini yer sofrasý kadar haksýzlýk
vur baþýna soðanýn al acýsýný ayrýlýðýn...
Uzan uzana bilirsen aslanýn midesine
al açýlmamýþ kahýr þiþelerini.
Ceylanýn indiði pýnarda durakula
bir bardak su getirir belki sana...
Diner mi gerilla öfkesi bir gül dalýnda?
Binlerce kez batarsýn uçurum sözlerde de,
Bir Atlantis olamazsýn;
Ýrtifa kaybettirir tutunduðun her çiçek...
Aþk dilinde þakýmak mý?
mazoþist raylarda flu bir tren sesi,
ölmüþ gecelerin yalnýzlýk çarpmasý.
Koca karý soðuklarýnda seviþmece oynamasý...
Baðýrlarýna taþ basan analarýn baldýran görüntüsü...
Baðla acýtan aþklarýn çenesini
ölmeye mahkum et kralýn soytarýsýný..
Kýrmak yok kalemi yargýcý,
çilingir sofrasýný kurmuþ güneþ
tütünün eþref saatinde karanfil bahçesi
gölgesini büyütüyor portakal çiçekleri...
Ben yine de kalemimi,karanfil kokulu çayýmý ve yalnýzlýðýmý özlüyorum
þiirlerime su vermek, yaðmurun ýslaðýnda,güneþin parlaklýðýnda ela gözlerlerimi duyumsamak istiyorum.Düþlerimi gül pembesine boyamak,aþk özürlü dünyanýn tozunu almak istiyorum..Yeþil patika yolda yalnýz kalsa da ayak izlerim.Hayatýn silemediði derin uçurumlara da eyvallah diyorum...Geri geri gitse Tanrý siler miydi ayak izleri mi ? Diye de düþünmeden edemiyorum...Gýrnata ile kýlýcýn düellosunda yüreðime saplanýyor kalemim ve yoruluyor dize iþçisi...yorgunluða da eyvallah diyorum...:)
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.