Nedensizce gidiþler miydi boynumuzu büken? Neden sizce bu anlamsýz sýzý? Neden soruyor musun kendine... ...
Yarým býrakýldýkça kayboluyoruz... Bir yanýmýz çürüyor, anlamsýzca. Çürüdükçe kalbimize hüzün vuruyor. Nasýl anlatýlabilir ki yokluðun kelimeleri çürüten hissi.
Kaðýdý karalayan kurþun kalem gibi... Tükeniyoruz ve anlatamýyoruz kendimizi bir baþkasýna. Sessiz film gibi hissediyoruz... neden sizce? Nedensizce...
Bu þiir de yarým kalmalý... Kelimeler küskünse suç benim mi? Ben miyim nefessiz býrakan? Sen misin sevgiden anlamayan?
Nedensiz ce?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yasemin YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.