Ege

Yalýnayak yürüdüm.
Düþ görüyormuþçasýna…
Huzurlu bir sessizlikte kayboldum.
Asma üzümlerinin koruk tadýnda, gözleri kamaþan güneþin çaðla yeþili,
Mor arasý sarý yazýnda rüzgârý dinledim.
Kollarýný gülümseyerek açan pembe güllere dokundum, dar yokuþlu sokaklarda…
Ege’nin o sýcak yazýný özledim…
Bahar yaðmurlarýyla bað ve bahçelere yansýyan bereket,
Yazla beraber selelerden taþarcasýna artardý.
Karpuz ve kavun ne güzel azýktý.
Tarlalardaki günlük iþlere giden kadýnlarýn öðle ve akþam yemeðiydi.
Böyle bir bereket görmemiþtim ömrümce…
Apayrýydý Ege. Yazý, yaðmuru; ayazý…
Þimdi bile anýmsayabiliyorum kýþ bahçelerini… rengarenkti.
Yazýn kar beyazý pamuk tarlarý…
Elleri tütün kokan kadýnlar...
Ege’nin o sýcak yazýný özledim…
En çokta sýcak insanlarýný…

Sosyal Medyada Paylaşın: