Çıplak Ayaklı

Ýki iz karlý yolda
pardon üç iz
üçüncüsü bir araba


köpek izlerini sürsem
nereye varýrým

ya nereye kadar
insan izleri


yukardan bakýyorum
kartpostal manzaraya
nasýl boyanmýþ kar aðaçlarý


ey saf beyaz
kim var içinde
yerinde mi
kardan adamýn gözleri


Ankara’nýn soðuðu
kalbimi üþüten
sevgilim oluyor kar sokaðý
ruhum titremiyor

takip etsem köpeði
düþsem kahverengi beneklerin peþine
nerede son bulur yolu
sevgide mi?


þemsiyeli yürüyen insan
girsem kapýndan içeri
tüttürür mü bir kýzýlderili
barýþ çubuðunu

ocaðýn üstünde sac
bazlama piþirir mi bir kadýn
yaþmaðýný arkasýna çalarak
elleri mi önde gider usundan

çocuklar gelir okuldan
yað sürülür ekmeðe
þeker dökülür üstüne
karda yuvarlanýrlar az sonra


izleri seyrederek
aþaðýlara iner gözlerim
ayný deseni çizer
köpek ve insan
yürürken


nasýl çýkarýz biçimden
ya da sýnýrýmýzdan
dýþarýda ayaz var
karlarý savuruyor


bakýyoruz
sýcacýk evlerimizden

çýplak ayaklý köpek

çýplak ayaklý kent!



21. 2. 2013 / Nazik Gülünay


Sosyal Medyada Paylaşın:

glenay Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Öyle güzel bakıyor ki Bayram sevincim Bir ışık huzmesi Gözleri hâlâ mayıs yeşili ATATÜRK SEPSESSİZ Cumhuriyet Şiirleri Okurduk Kelebekler özgürdür ATATÜRK'ÜM AYÇİÇEĞİ