sevdim çocuk yanımla

bu çocuðu bir abinin
çatýk kaþýyla sevdim
ablamýn derdime düþen
uykusuz baþýyla

çocuktu, beyaz güvercinler
gözündeki saçaklardan
küren küren kalkýyordu

sonra bir annenin
yüzünde çizgiyle sevdim
babamýn dýþ kapýda direk
oyuksuz gözüyle

çocuktu kitap sayfalarýndan
uçuþan harflerin kanadýnda
tümce tümce özgürlüðe

sonra bir dostun
kucaklar tokasýyla sevdim
yoldaþýmýn yitik yolda
þaþmaz pusulasýyla

çocuktu darasýz terazisiz
dünyayý çýplak gözüyle
gram gram tartýyordu

ve sonra bir sevgili gibi sevdim
benliðimi salýverdim göðüne
terzi bildim acemi aþkýný
ustaca parçalanmýþ yüreðime

sevdim en çocuk yanýmla
bir çocuk bir çocuðu
nasýl severse öyle



ömer faruk hatipoðlu

(sevdim çocuk yanýmla, hera, 2000)
Sosyal Medyada Paylaşın: