Merhaba, dünya!
(Tanýþtýðýmýza memnun oldum)
Bir ömür vardý elimde
Geleceði bilmiyorum ama
Onu gönlümce þekillendirebileceðime inancým vardý
Sebebi olmayan bir iyimserlik
Gelip tuttu elimi
Karanlýktan korkan genç kýz gibi
Hayatýn kýyýsýnda ilerlerken
Onu melekler aracýlýðýyla tanýdým
Anlatýlmaz bir þey vardý aramýzda
Tanýdýðýmdan beri
Nabzý benim nabzýmla ayný yerde vurdu
Sanki içimde kývrýlan bir lisandý
Ve insan sevmeme sebepti
Adý “SEVGÝ” diye bilinir!
Doðduðum gün zaten
Kemirmeðe baþladý hayatý o saat namussuzu
Eee, ne ne olacak?
Eðer ölüme çare yoksa
Bende birgün öleceksem
Öyleyse neden mahrum edeyim
Kendimi sevmekten
Kimse baský etmedi yüreðime
Hani tutum bilmeyen kadýn gibi
Hesapsýz, kitapsýz
Canýmýn istediði gibi harcadým sevgiyi
Ki sevgiye layýk bir mürit olamadým besbelli
Yarým yetim kalmýþ yarým kötürüm
Ýçimi en çok çatýrdatan esef bu idi
Ne zaman ki zavallý hissediyorum kendimi
Daðýtamýyor hiçbir teselli ruhumdaki sisi
Gerçi söylenmez böyle þeyler uluorta
Veryansýn ediyor biliþir mýrýldanmalar
Hicranla bunalmýþ gibi
Kendimi üzerime basýlmýþ gibi hissetmiþtim içten içe
Hep ayný tahassüsle
Olsun artýk diyorum ne olacaksa
Mühim deðil sonrasý
Düþündüðümde eðilip üstüne geçmiþin
Ben hala yarýn bugünden güzeldir diyorum
Utanmasam kendime suç isledin diyeceðim
Ama kendime en az günde bir kez ahmak derim
Hiçbir þey gitmiyor da gücüme
Bir sofu gibi vecd içinde
Kaç kez içimde hatim ettim aþký
Sevdiðimi bir tanrýca katýna çýkartýp
Nesri gibi güzel bir niyet ile
Tanrýnýn istediði gibi sevdim
Gelmiþine geçmiþine bakmadan
Sevdim ya! Birçoðunu sevdim
Sevgiyi inkâr eden kiþi hakka yaramaz
Hiç karýþmam tanrýnýn iþine
Bildiði gibi etsin
Ýyi niyeti suistimal edeni
Oysa ben, sevdiklerimi hem kalbime hem aklýma yazmýþtým
Ýki kapakçýktan ibaret kalbimin canýna okuduðumu
Düþündüðümde
Patlak veriyor bir çabalayýþ
Onarýlmaz bir yýrtmaç gibi
Ýçimde ta içimde
Ýçimden dediðim
Ýnsana ve yaþýma aldanýp
Elim kýrýlsýn bir daha
Dokunursam kaleme
Dün gece yine kirpiklerimi yakaladým
Ýkircik ile kýrpýþýrken
Nefesim kurudu dudaklarýmda
Nefret beklemiþ penceremde
Ben kalkýnca yatacakmýþ yerime
Kusura kalma olasýlýk
Aklým tutmadý seni
Yitirdim ihtimallerin kimliðini
H ü k ü m s ü z d ü r
Zamansýz duygularý yaþatan organlarý kurtlar kemirirken
Sus diyor baþka bir þey demiyor kalbim
Ýþte o vakit teselliyi aradým meþgul çaldý
Biliyorsun deðil mi?
Annemin öldüðü gün de aynýsýný demiþtim
Kýrký çýkmamýþtý
Saçlarýmdan bir demet düþtü
Annemin öldüðü gün de böyle bomboþ bakmýþtým dünyaya
Ne kadar umutsuz bir arayýþtýr o
Süratim yine hafifçe sarktý
Dudaðýmda bitti bitecek bir sigara
Oturdum
Saçlarýmý kulaklarýmýn arkasýna sýkýþtýrdým
Baþucumda
Ruhu uykuda farz ettiðim aþk
Yüreðime dayadýðým sevdaya bakýp
Bir park yaparak çizgilerden
Gülbeyaz kâðýdýn üstüne
Yeþillerle, morlarla, mavilerle
Dileklerin üstüne çocuklarýn adýný yazdým
Rengârenk gökkuþaðýný giyindirdim
Bilmediðimiz annelerin
Þiir yüzlü çocuklarýna
Hayat sahasýna baktým ikinci yarý kapýda
Umut-sevgi-iyi- niyet!
Üçünü kattým birbirine
Tarihsiz duygularýn kertiðine baðladým
Hakka tesbih eden gönlüm
Hayâ eder yaþam hevesi kaçar
Dedim mi, demedim mi?
Yüzüm düþer
Sözüm biter
Kalbim küser
Kim bilir ne zaman kim bilir nerde
Meczup olup mecalim biter
Ram olmayý kendime bir zillet addederim
Lakin candan ayrýlýþýn ýstýrabý zor
Talih artýk bu kez merhamet eder
Nice âþýk var
Banada bir fatiha gönderen olur yanlýþlýkla!
KAYIP YALDIZ