Güneþ, Yer, Gök
Ýçine taze sonbahar katýlmýþ yaz sabahý
Eski bir vagona yükler gibi yüklendim duygularýmý
Ayyaþ gecelerde, ayýk kaldýrýmlarda
Tökezleye tökezleye kaç ayakkabýnýn topuðunu kýrdým
Çetelesini tutmadým
Aðzým yüzüm kan revan içinde
Üstünden kimliðini kaybetmiþ akça pakça insanlarýn geçtiði kaldýrýmlara yaslandým
Hanzala gibi ayakkabý numaramý bilmiyorum
Nicedir ben de hep yalýn ayakla dolaþýrým
Onun için nasýrlý topuklarým
Bu yüzden
Ben arkandayým diyenlerin býraktýðý yerdeyim
Ne yýllar geçti yalnýzlýðýmdan
Hayatýn beni býrakýp gideceðini, ona yetiþemeyeceðimi düþündüm
Sen, bana acýma
Bir gün kaldýrýp kendimi dikeceðim
Kendimi kendi içimdeki sýnýrsýz boþluða fýrlatacaðým
Geç kalma korkusundan büsbütün kurtulacaðým
Sen, sýrtýmý sývazlamaktan vaz-geç-artýk
Ve kafandaki acabalara rest çek
Müsterih ol
Haydi, gel benimle
Duracaðýn yeri sen belirle
Sorularý ben
Mesela
Acýmanýn lügatçe manasý nedir sence?
Acýmak acýyý hafifletmez bence
Nice acýyaným oldu dilinde tatlanýyor acýmasýz acý sözler
Bana her defasýnda hayatý ve imkânsýzlýðý yeniden öðreten
Mucizevi kýymetler yitirdim ben
Namlusunda ateþledi kendini
Kýzýl bir kor gibi örslerine biriktiðim ruhum
Ne kin tanýr ne nefret
Bedbahtlýða esir düþsem de yine de ah etmem
Örneksemek bir ruh hasleti gerektirir
Ayrýmsayamýyorum gönül dar geliyor hislerime
Bazen hayatýin sigortasý atar
Kendi karanlýðýma gömülürüm
Þakaklarým bitap düþene dek hayal kurarým
Hayal kurmayý hep iyi bildim
Gerçekleþtirmekte ise hep acemiydim
Kabiliyetimin beceriksizliði hayatla aramda durdu
Buna basiretsiz veya ferasetsiz de diyebiliriz
Hey! Sen Daha sert tut saçlarýmdan kaldýr beni
Bari sen yükselt sesini
Gözüme gözüme sok gerçeði
Ki gökyüzü daha bir geniþ görünsün bana
Yýldýzlar nasýl saplanmýþ geceye
Öyle sapla baðrýma
Acýma bana
Ne derseler desinler benim için
Lütfen duygularýma ve muselere laf etmesinler
Ne hayat, ne de baht suçlu
Kaderin de bunlarý yazdýðýna inanmýyorum
Hazreti Musa gibi tanrýyla konuþmak isterdim
Kusurlarý affet derdim
Sonra usulca eklerdim
Beni de affet!
Toydum ve bir hayal kýrýklýðý darbesiyle devrilmekten korkuyordum
Altýndan hýyanetlerin geçtiði köprülerden geçtim
Yol ayrýmýnda sarsýldý altýmda itibarlý yaylar
Yasak tabelanýn altýna park ettim
Aradým ama bulamadým gafleti anlatabilecek kadar gerçek bir yalan
Þimdi gidiyorum
Gönül tasýmda hüzün tanýda yazdýðým bir þiir
Kulaklarýmda deneyimin küpesi
Ertele beni acýmayý
Sen, öyle yaþa ki hiç acýyanýn olmasýn
Hiç kimsenin gözdesi de olma
Hiçbir þey korkutmasýn seni
Acaba ihtimali dýþýnda
Buna zaman da dahil
Diyelim his edeceksin his
Hislerin anne karnýndaki bir bebek kadar saf ve masum olsun
Seni bayaðý sananlar
Hiçbir þeyi hak etmedi itimadý hak ettiði kadar
Desinler
Erdemsiz sanýlanlar
Erdemli sanýlanlardan erdemli çýktý
Desinler
Hani diyor ya ustalar
Bu, bir toplum için önemlidir
KAYIP YALDIZ