Tüm telaþlarýmýn içinde Bugün bir þiir böleceðim sofrana Telaþým yoluna kurban Sen de otursana
Öyle ki, ta yüreðimden Orta yerinden Daha dumaný tüterken Buðusunda tütsüleyip dostluðu Üfleyeceðim topraklarýna Yarým tarafýnda var ya öksüz bir sýzý Sen onu sevgimle sývala
Hevalim
Gecelerin karanlýðýnda Uðramýþlýðýmýz var unutulmuþ topraklara Bölüþtüðümüz kaygýlar Karýþtýðýmýz kavgalar Hayatýn tadý tuzu acýlar Duvarlara iz býrakan kahkahalar Yalnýz bir yanýn var ya bazý bazý Sen onu canýmla yamala
Hélînim
Avucundadýr olsa derdim Yüreðine dökerim varsa sevincim Ki, bölüþelim Kuþ yuvasý misali Taþ taþ iþlenir ya duvarlar Öyledir bildiðim dostluklar Bizim de dört duvarýmýz var Ne zaman üþürse kalbin Gel kapýmý arala
Héjâm
Ben yüreði elinde bir ceylan bilirim Sesini bilirim Ýzini görürüm Ürkek adým izleri yakýþsa da adýna Býrakmazsýn ardýnda Adýnla, adýmýnla Kurtlar ulurken kara ormanda Sesi, sözü hoþ bir seda Olur da kalýrsam karanlýkta Alýrsýn beni ýþýðýna
Dostluk almak-vermek deðildir Xezal’ým Güvenmektir koþulsuzca Dünyanýn yaldýzý üzerine olsun Karanlýkta kalmam ki hiç Katarsýn beni de pýrýltýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Süberk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.