MERHABA HASRET
Geceler, çekemiyor düþlerimin yükünü
Sigaramda, uykusuz gecelerim tütüyor,
Baþucumda erirken bu gece de mum gibi
Sabah yakýn olmalý; bak, horozlar ötüyor...
..........Gökyüzünde bulut bulut özlemin,
..........Yüreðimde yangýn yangýn gözlerin...
Bir rüzgâr olup esiverse de sevdâm,
Uçursa alev alev saçlarýný yüzüme
Ve salkým salkým sallansa zeytindallarýnda
Gözlerinin renginde umutlar.
Yýkýp gökyüzünü tutan hüzün sütunlarýný
Gökkubbeyi indirsem ayaklarýnýn dibine,
Gece, tüm gizemiyle örtse üzerimizi,
Mehtaplý bir eylül gecesi Ýstanbul’un
Sarsa, tüm gözlerden gizlese bizi...
Koynumuzda yýldýzlar uçuþsa kelebekler gibi
Zaman esirimiz olsa, vuslatý bekler gibi
Ve bütün güz bahçeleri
Üstümüze dökseler güllerini,
Öpsem, doyasýya öpsem o güzel ellerini...
..........Düþlerimi yaþatmýyor bana zâlim geceler,
..........Dudaðýmda hep böyle; kýrýk dökük heceler...
Oysa bana ’günaydýn ’ derdi sabahlar...
Kekik kokulu rüzgârlarla gelirdi bana sevgin,
Seher yeli gibi eserdi hep, ince ince
Ve çiçek açmýþ kiraz aðacý gibi olurdu dünyam
Sen gelince,
Hasreti düþlerde gidermek için
Gecelere yalvardýðým günlerden önce...
..........Uykusuz geceleri eritip bir mum gibi
..........Ödedim birer birer bütün günahlarýmý,
..........Hasret yetti canýma, özledim sonum gibi
..........Bana ’günaydýn’ diyen, eski sabahlarýmý...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.