Kýþ yaðmurlarýndan
Alaca güneþli bahar damlalarý düþüyor yüreðime
Durduðun yerlerde hayallere dalýp
Ellerim yine senin eteklerine yapýþýyor tüm gücüyle
göz bebeklerinin derin kuyularýnda
Bakýþlarýna sesine yüz sürüyorum arsýzca
Hep ayný yere koþuyorum
Bin bir çiçekli tarlanýn kenarýna
Biliyorum kimsenin inip binmediði bir "hayal istasyonu" burasý
Yamalý pantolon, yakasý kirli iþlik, delik çorap bizimkisi
El ayak boyun boðaz boðumlarýmýz kir
Avuçlarýmýz topuklarýmýz nasýrlý ve çatlak
Toprakla tutkuyla seviþen insanlarýz biz...
Ýçimde bir acý var?!.
Nefesimden barut kokusu yayýlýyor havaya
Aman Allah’ým!.. Yaðlý kurþun deðmiþ ciðerime
"Çocuklarý küçük silahla vuruyorlar deðil mi anne!.."
Lokman ARI