tek karelik hatıra...
þimdi yazacaklarýmýn
seninle yada benimle hiç alakasý yok sevgili
hayal ürünü
düþ ölüsü
ne sen yorgun kanatlý anka
nede ben ütopya
istesekte uçamayýz artýk sonsuzluða...
öylesine deli esiyor ki akþam rüzgarý
alýp götürüyor sanki Ýstanbulu
hýrçýn zamanlara
günün tortusu çýnlýyor dar sokaklarda
taze ekmek kokusuna bulaþmýþ
çocukluðum var aklýmda
tebessümlerimi çýkartýp
koyuyorum masanýn üzerine
nede yakýþtýlar vazodaki çiçeðe
yanaklarýmdaki boþluktan sýzýyorum
merdiven arasýna….
ve býrakýp kapýnýn önünde
küçük kýz ayakkabýlarýmý
yürüyorum
(birazdan almaya gelirim anne geleceðimi)
þimdi biraz yürümeli
topuklarýmý vura vura yere
canýmýn ardýna gitmeli
yapýþmalý topraðýn yakasýna
fakat nafile
beni duymayan þehirler geliyor ardýmdan
sessizlikte boðulur mu zaman
ki an
isyana gebe býrakan
tekerrürden ibaretmiþ meðer
öyle yazýyor
en son gönderdiðin harfsiz mektupta…
bilemedin mi sen
ben gözlerimi kaybettim
satýr aralarýna kuþlar çizerken
bir zamanlar gözleri vardý Memleketimin
bu sokaklar
Kaçkarla Süphanla bezeliydi
çiçek açardý daðlarýn saçlarý
Meriçten su kaçardý merceðime
Dicle dökülürdü deklanþörüme
yar kokusu sinerdi
al yazmalý çimenlere
renk renk mevsimler izlenirdi
payduþkalarýmýn esaretinde
baktýðým her yerde
biraz sen biraz ben vardýk
dokunduðum karelerde
bak
papatya koyu burasý
bak
iþte tam burasý
içinden güneþin geçtiði
derelerin ýþýltýlarýndan içerdik çocukluðumuzu
çocukluðumuzdan uzaklaþtýkça
boþ çerçevelerden bakar olduk yýldýzlara...
içim titrerken
yutkundum
taþýyamaz oldu ruhum bu sessizliði
biraz sonra
düþerim sokak lambasýnýn altýna
yaksam ateþ böceklerinin kanatlarýný
çözülür mü sence
sessizliðin dili
aydýnlanýr mý ülkem
parmak uçlarýmdan soksa hasretin
akýtýr mý gözlerim zehrini
ve nefretimle dövüþtürsem kelimeleri
bir sabah vakti
mesela saat yedi sularýnda
yýkýp yaksam yolda ne varsa
yaðmurlarla yýkasam terimi
deðiþir mi sence kýblemin yönü...
söylesene be adam
dilini mi unuttun
alfabeni mi kaybettin
ayrýlýk mahallinde
nerede görülmüþ
aynalara yazýlan yalandan
sað kurtulan…
yaz küçüðüm yaz !
tek karelik hatýra olarak geç kayýtlara
iki kiþilik yalnýzlýk de adýna
bedeli çoktan ödendi bu þiirin
Ýstanbulun ne idiðü belirsiz sokaklarýnda
zaman aþýmýna uðradý dava
bu süreçte
ey ! veda
ne vakit sürgün edildik olmayan fotoðraflara…
(( elçin ))
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.