BİR YUSUF’ÇA SEVDÂ

Ey güneþ gözlü sevgili, bir nazar kýl fedâyým ben,
Revâ görme cevrini ki; nazar- gâh-ý Hudâ’yým ben.

Sen gönlümün bahçesinde açan nazlý gülnihalsin,
Râyihâna meftûn olmuþ bir bülbül-i þeydâyým ben.

Aman vermez aþk çölünde gece gündüz mecnûn gibi,
Sýlasýna yol arayan bir derbeder cüdâyým ben.

Hüsn-i’ne tutkun aþk ile sýzlanýr tüm hücrelerim,
Duyuramam yüreðine; bir dermansýz sedâyým ben.

Hayâlin cemre misâli ateþe verir kanýmý,
Ýhtiyâr’ým gider elden; bir kalb-i süveydâyým ben.

Yele verdim saçlarýmý; ellerinle tara diye,
Yüzünü çevirip geçtin, þimdi þeb-i yeldâyým ben.

Sen gidersin; kopup gider yüreðimin bir yaný,
Visâlinde bâde’m firak, firâkýnda dâr’dayým ben.

Cânâným, yetmez mi cefân ki; usandým öz canýmdan,
Mâþukundan aþk dilenen bir nasipsiz gedâyým ben.

Eðer her dem naz ederek kaçacaksan benden böyle,
Sensiz her nefes ölümdür, ecelim ol tadayým ben.

Sitemkârsam hoþ gör beni; akla ziyân bir haldeyim,
Ömrümün erguvânýnda bir hüzünlü vedâyým ben.

Kapýldým rûzigârýna yüzünü çevirip geçme,
Zindanýnda seni düþler bir yusuf’ça sevdâyým ben…


Cevr: eziyet, cefâ
Gülnihal: gülfidaný, taze filiz.
Râyihâ: hoþ koku.
Bülbül-i þeydâ: aþktan divâne olmuþ bülbül.
Cüdâ: yitik, ayrý düþmüþ.
Hüsn: güzellik, iyilik.
Þeb-i Yeldâ: uzun (kasvetli)gece.
Ýhtiyâr: irâde.
Süveydâ: kalpteki gizli (arzu) günah.
Gedâ: dilenci, muhtaç, yoksul.
Visal: buluþma, kavuþma.
Firak: ayrýlýþ, gidiþ.
Dâr: daraðacý (ölüm)

Sosyal Medyada Paylaşın: