ayaklarýmýn sesinde bir kuþ hüznü var gece dinlenen bir kasýrga gibi oysa birazdan çekilecek içime kadar
patron duyuyor musun masanýn üstüne gitmek sinmiþ biraz daðýnýk siliyorsun da geçmiyor yankýlar
patron diyorum sana patron mektup var o kadar daðýnýklýðýn arasýnda sana sesleniyor söylenme bir mavilik göndermek umudu var görüyorum patron aç aç bu son mektup bir sigara gibi
uyumak tesellisi var içinde bir daha uyanmamak için yazýlmýþ bir kadýn gidiþi var salýnan rüzgarlarla aç patron bu son mektup içine sinen bir tren uðultusu bir öksürüðün utanmak için son þarkýsý
patron duyuyor musun ölüme söylenme ölüm geç, geç bir duvardan kalma son çatlak
duyuyorsun artýk anlýyorum patron yalnýzlýðýma gözünü iliþtir fiyakalý bir pazartesiyle dudak çizgilerini getir sesinin açma elini söylemeyeceðim biliyorsun bu kapý da çalmayacak biraz oku anlayacaksýn bu son mektup üstelik tütünü daðýnýk gidenler gibi
06.02.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Merve Taşçı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.