ne kadar az kelime o kadar çok insan ne kadar çok cümle o kadar aptallık
sayısı bir kapı numarası hayatın açabiliyorsun açabiliyor
ve say ki diyor bir şair özleminden tutup alkışlıyorsun bir saat bulup en ulu yalnızlığımı
beni suçluyorsun toplumu suçluyorsun toplum benim diyorsun ben toplum kadar suçlu oluyorum
içinde diyor film filmler asrın güzelliğidir diye bir genelleme yapmamı bekliyorsun nietzsche diyorum
bunu duymuyorlar duymuyorsun biraz azalıp ardından koşuyorum kimin ardından
ne kadar az kelime diyorum ağzıma bir kedi nankörlüğü sıkıştırıyorsun içiyorum masumiyet eksiliyor genellemelerden bir siyasi parti diyorsun ben kimliksizim oysa bunu bilmiyorlar bilmiyorsun
bir şiir çınlıyor dudaklarımda kopartıyorsun ellerine aşık oluyorum
bir yığın saman sarısı zaman yarısı parlemento cigarası daha bir çok güz ile kanıyorsun
alçı diyorum, kalbim için
ağlıyorsun...
Merve Taşçı-23.02.13
Sosyal Medyada Paylaşın:
Merve Taşçı Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.