Açýlmýþtý Kucaklar
Ne günlere kaldýk ya Rab, fitneden geçilmiyor!
Bu milletin kafasýnda münafýklýk hiç yoktu...
Kardeþimiz bile dost mu, düþman mý seçilmiyor!
Bir söyleyin, bunca fiti kafamýza kim soktu?
Ýyi kötü geçinip de gidiyorduk biz bize...
Ayný Hakk’a inanýrdýk, uyardýk feraize!
Komþumuzda piþerdi de, düþerdi hepimize.
Karnýmýz hep aç olsa da gönüllerimiz toktu...
Bizden deðil bu kokular, dýþarýdan besbelli!
Memlekete bulaþtýran, dinledim baþka dilli...
El sazýyla oynuyoruz eteklerimiz zilli!
Burun sýkmak kar etmiyor, ortalýk nasýl koktu?
Televizyon; kanal, kanal kendi kendine söver!
Ulemanýn çoðu ordan düþmanlarýmý över!
Halk biçare kederinden durmaz baðrýný döver!
Görünen tek dost yoktu da düþman ne kadar çoktu?
Dost dost diye sardýðýmýz, baþýymýþ ya çýbanýn!
Hiç faydasý olmuyor ki, çekilen tüm çabanýn...
Ne yararý var sormanýn; "düþman kim acaba" nýn?
Sýrtýmýzdan vurulduk biz, saplanan bizim oktu!
Kim düþürdü bizi bize, bilmeyen kalmýþsa yuh!
Bunlarý hiç bilmeyende acaba var mý ki ruh?
Bir çoðumuz biliyoruz, bilmeyense bir güruh!
Memleketi karýþtýran malum, batý bloktu...
Hiç ummazdýk fitne fücür, olmuþuz cin ocaðý!
Oysa açýktý gönlümüz, açmýþtýk hep kucaðý.
Öðrettiler vura vura "dünyanýn kaç, bucaðý? "
Düþmanýmýz içimizden, yaþanansa bir þoktu!
Antalya-2013/02
TDK:
fitne: karýþýklýk, kargaþa...
münafýk: ara bozan, dine inanmadan inanmýþ görünen.
feraiz: farz ibadetler, mecburi din emirleri.
fit: birini baþkasýna karþý kýþkýrtma.
güruh: deðersiz, aþaðý görülen, sürü...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.