MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Göç
Irmak Eriş

Göç






ý


gülüþünü arýyorum hâlâ
boþaltýlmýþ bir sokaðýn kaldýrým taþlarýnda
kullanýlmýþ harflerle baþtan yazýyorum
toplatýlmýþ bir kitabýn önsözünü
ve ilk kez çayýmý bitirmiþ oluyorum
taranmadan ayrýlýrken bir kahveden

soluðumdan yorgun bir þiir geçiyor
yeni bir ülkede doðuruyorum seni sancýyarak
hiç seviþmiyorsun benimle ve korkmuyorum
ve aslýnda hiç seviþmediysek seninle
bu hiç seviþmedik deðildir diyorum


ýý


solumsal bir ayrýlýktýr seni anabilmek
ilk gözaltýsý bir öðrencinin
ilk jop, ilk panzer, ilk gaz
ilk ihaneti meydanlarýn iþçisine
artýk maskesiz yaþanmaz hiçbir ülkede
ve biz yalnýz mayýslarda konuþuruz
eylül ölülerimizle


ýýý


aþklar nasýl da leþ kokuyor akþamlarý
baðýrýyorum sevgilim olabildiðince
ve yaþýyorum ölemediðimce kendimden
hatýralarý öldürüyor kent çöpçüleri
ve tenim dokunmamalarýndan havasýz
rýhtýma vuruyorsun geceliðinle

hadi gölgesiyizdir yanýk bir güneþin
duvar diplerinde dolanýrýz ürkekçe
kayýp hatýralarý içebiliriz bir sudan
ve ben her an ölebilirim boðularak
intiharýna geç kalabilirim bir uçurumun
ve gülüþünü arayabilirim hâlâ kývrýlarak
kapatýlmýþ bir sokaðýn kaldýrým taþlarýnda


ýv


küfrederek boþaltýyor içini bulutlar
týrnaklarýný boyadýðýn çamurdan ev yýkýlýyor
akýp gidiyorsun küflenerek eþiðinden
kýzýlçamlar boylanýyor toroslarda
bir kibrit, bir sigara ve reçine
yangýna çýkýyor yüreðindeki baþkaldýrý
yüzündeki ben’i daðýtýyorsun rüzgarlara
elimi hiç tutmuyorsun ve aðlamýyorum
ve aslýnda hiç tutmadýysan elimi
bu hiç tutuþmadýk deðildir diyorum


v


terli hayaller gibidir seni yaþamak
yaþlý bir sabaha uyanýr kollarýnda kollarým
ertelenmiþ tanýþmalardan yaralanýrým
yaþadýkça eksilir sana emekleyen yaným
ve sen bir meleðin gözlerindeki günah olursun
henüz haberi yoktur hiçbir tanrýnýn senden

birazdan bir ayrýlýk daha çalar kapýyý
ve ben en fazla
bir þiirde daha kullanabilirim ayný satýrý
tek seni sýðdýramam bir þiire





kozanda unutarak kendini
bir koya çaðýrýyorsun tüm gece kelebeklerini
gözlerindeki elâ yeþillenmemiþ henüz
ve seni sevmekle lekeleniyor sürincanlar
bir gece prometheus ölüyor en fazla
zeus çýplak bir çocuktur ateþsiz
ve biz ancak bir tiranýn öfkesiyiz



výý


içimdeki daðýnýk ordunun en yorgun milisiyim
biçimsiz bir ölümü kutsuyorum damarlarýmda
heveslerimi ihtiyarlatarak bu son hicretimde
dudaklarýmý yaslýyorum diþlerine
dilimin tüm þiveleriyle konuþuyorsun beni
ve gülüþünü arýyorum hâlâ
boþaltýlmýþ bir sokaðýn kaldýrým taþlarýnda
ve ilk kez sonuna dek dinliyorum
yasaklanmadan bir þarkýda seni...






Irmak - Þubat / 2013





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.