NAİF BİR SIRAT GEÇİŞİ
Kuþlarý masalýmdan çýkardým
kara kaplý kitaplardan unutulmuþ yüzümü-
topraðýn kalbine gömdüm ki karýncalarýn yaðmurlu çatýsýnda
bugday, güneþ, iki masum eldiven, bir martý, üç elma ve karanfil unundan ekmek
ve bir çýplak Ay aylasý- suyun rahlesine okunmuþ pirenha duasý
ve gece sonatý cehennemi- yakýlmýþ Nuhun ezgisinde...
Yel deðirmenlerim vardý benim, hayal meyal rüzgarýn eteklerinde soyunduðun
bütün alýþkanlýklarýmýn dýþýna taþtým- çünkü kurgulandým sesine, son eski bir eksik
bir yusufcuðun menzilne taþtým, gözlerimde kuyu taþýrdým o zamanlar ben mutlaktým
zamansýz bir tüketiydim, ilhak edilmiþ koloni, yoksul haritamda yaðma bir kalptim
sen beyaz bir taþtýn -ucunda Thera siyahý lavlarýndan kül kükürt karanlýk bir c"isim
gölgelerin tanrýçasý, soylu þiirlerle ululandýn yosunlarýn sesiz ritüelinde
Hüznü akþamlardan çýkardým
165 kelime bir raþe on üç ons
21 gram eksildim bir tunelden geçerken
sen siyah bir ýrmaktýn üstünde sýrat geçen
derin bir ilhaktýn yoksul yoksun yurtsuz
ama ben mutlaktým, gözlerinde kuyu taþýrdým yaðmur gibi
aslýnda sen diye biri yoktun- ben türetim 165 kelime altý harf iki cümle
Bir Nar kolonisiyim
gözlerine dagýlmýþ yýldýz arenasý
avuçlarýna düþürdüðüm kraterlerden çizdim alýn yazýný
ben yoktum aslýnda gri acýlardan türetildi" im
ama sen mutlaktýn bir düþ eðlimine, sol göðsünde yýrtýk harita
kayýp bir çocuktun, Annenin avuçlarýnda yarasý açýk bir sokak
orda ýþýðý kýrýlmýþ çýplak bir fener gölgesi yüzünde þekilenen
Orda Ütopya dehlizinde gri bir tarih çürüðü
soðuk bir haritaydý yýrtýlan beynimin tragedyasý
masalýmý çalmýþtý bir kadýn- çok üþümüþtüm
þubatý örtmüþtüm zamanýn en uzun labirentine
Ve senle...
Bilirim aþk senin indeydi
orda küçük bir merak
orda gülümseyen ceset
elleri kuzey
adam mor bir sadakat
damarlarý yaratýlmadan seviyor
düþünmeden ölüyor koþulsuz kesintisiz
Adýnýn geçtiði her yerde adýmý veriyor hayat
diyorum ki iþte cennete sürüklenir bu heyhaat
yorumlanamaz hiç bir rüya gözlerinde uyku varken
ve orda solfeji yaðmur orda kayýp bir þehir
Bir þey olsun ömrümüzde- tutup o bir þeyi getir bana
yeni bir sevme biçimi- mesela karanlýkta çakýlan bir kibrit
Uzun bir yola çýkalým sonra- yürüdükce aþk olalým
hiç bitmeyecek gibi Van gogh sarýsý
Yanýmýza þiirden baþka hiç bir þey almayalým...
CC_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.