BÝR GÖNÜL MUHASEBESÝ
Sevdâ bir okyanus, attým kendimi,
Yüzme öðrenmeden derine daldým,
Rüzgâra bakmadan saf yelkenlimi,
Deryanýn en hýrçýn yerine saldým.
Sevgiyi gönlümde dermeyi sevdim,
Vuslata, kâlplerde ermeyi sevdim.
Almaktan ziyade, vermeyi sevdim;
Yinede, her aþktan, ne tatlar aldým.
Kabýna sýðmayýp sevgim taþtýkça,
Durmadan, sevdâya, aþka koþtukça,
Ne þarkýlar düþtü gönle, coþtukça;
Bir yorgun mýzrapla ne sazlar çaldým.
Ne güller kokladým güller içinde,
Sevmekten yoruldum yýllar içinde,
Ateþ söndü, yürek küller içinde;
Ýhtiyar gönlümle baþbaþa kaldým.
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.