SOBALI ODALAR
Dedem, sedirin ot minderine yaslayýp arkasýný,
Tabakasýndan bir tutam tütün alýr,
Ýtinayla ve keyifle sararken ’cýgara’sýný;
Ninem, baðdaþ kurup yer minderine,
Sürerdi ’ikilik’ bakýr cezveyi
Mangala, külün kývýlcýmlý yerine.
Külde piþen kahvenin
Köpüðü daha bir koyu olurdu.
Kestaneler çýtýrdarken sobanýn üstünde,
Bir de ’Radyo Tiyatrosu’ denk gelirse-kýsmete-
Mutluluk, aile boyu olurdu...
Dýþarýda ister tipi olsun, ister fýrtýna;
Parmaðýmla yazýlar yazdýðým buðulu camlar izin vermezdi;
Huzuru bozacak hiçbirþey
Ýçeri girmezdi.
Kaloriferli apartmanlar icat edilmeden önce,
’Sobalý Odalar’ ýsýtýrdý gönüllerde sevgiyi, bence...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.