ÖZLEDİM
Hayatýn bana ilk göz kýrpmasýný
Masumca nedensiz akan gözyaþý mý
Zamanýn alýp götürdüðü ilk yaþý mý
Hayata baþlarken ilk aþýmý özledim…
Ayaklarýmýn üzerinde yürüdüðüm yolun
Kimsesiz baþladýðým ilk adýmdaki yolun
Korkarak attýðým o adýmlarýn
Geçmiþe býraktýðý izi özledim…
Meðer ilk adýmýn adýymýþ ayrýlýk
Hep can yoldaþýymýþ bilmediðim yalnýzlýk
Yaþanýlan her þeyle maziye yazýldýk
Ben bu hayatýn diðer yüzünü özledim…
Mazinin gölgesinde kaldý her þeyim.
Dün bugün için hiçbir þey mi þimdi.
Anýlarý canlandýrdýðým o vakti
Sonunda ulaþmak istenilen zaferi özledim…
Geçmiþi yeniden canlandýran nisan yaðmurunu
Son bahar mevsimini uðurlayan gazelleri
Çaresizken yaný baþýmdaki umdu
çocukluk özlemimi gideren resimleri özledim…
Biliyor musun çocukluðumdaki o ufak yüreðimi
Mehtabýn parlaklýðý gibi temizliði
Gelmesi imkânsýz olan dünleri
Geçmiþe sefer eylediðimiz günleri özledim…
Duran KURT
22.01.2013
Salý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.