ÇOCUK KARYOLALARI. Tekrar.

Atýldý kapýlara,
Çocuk karyolalarý,
Ne bebekler uyutup,
Büyüttün çocuklarý...

Formika- tahta ile
Oymalý kenarlýklar,
Gece- gündüz onlarda,
Uyur küçük varlýklar...

Ýshaller, ateþ, sancý,
Nice telâþlý günler,
Þimdi, boyumca oldu,
O yaramaz düðümler!...

Yatýyor parça- parça!
Bugün kapý önünde,
Bilinmez ne olacak,
Bu hâtýr son gününde!...

Abladan- er kardeþe,
Nihâyet son numara,
Evde doðum bitince,
Gidici uzaklara!...

Kadir, yokluk içinde,
Ýkibinbeþyüz’e aldý,
Yirmibeþ yýl sonra da
Þiirle uðurladý...

Beþikler, salýncaklar,
Çocuk karyolalarý,
Kýymet bilmeyen nesil,
Arayacak O’nlarý!.


Kadir Yeter. 01 ÞUBAT 2013- TRABZON.

Sitemizde ilk yayýný: 01.03.2009 14:50
w.edebiyatdefteri.com/siir/204086/cocuk-karyolalari




Sosyal Medyada Paylaşın: