Nefs’i emmareyi býraktým sana gelirken, Nefs nefese engel olur kelam edemeden. Fikrimden geçmezken kuyuya düþmeler fecr’de, Nil’in saflýðýnda avunurum esamenle.
Kadehimde zannederdim gülüþmelerini; Ki öyle olmadýðýný anlardým sonradan. Sen ki bir iffettin Hayy’dan gelip Hû’ya giden, Oysa sûretindi beni iffetimden eden.