Sana her baktýðýmda içimden,
Herkesten saklanmak isteyen
O simsiyah gözleri cizmek geçer
Onurunu korumaya uðraþan dokunaklý duygusu
Öyle derin öyle kibar ve kara ki
Gövden taþtan yapýlmýþ heykelden farksýz
Ýlk kez bu kadar
Ay’ýn dudaklarý kýþkýrtmýyor yakamozlarý
Akmýyor göðsünden yýldýzlarýn göðsüme
Taçlandýrýlmýyorsun enseme dolunayý
Kâinatýn üzerine eðilmiþ zifiri gölgeler
Tüm sesler fener alayýna hazýrlanmýþ
Gece ahalisi elbiselerini giymiþ
Renkleri üzerimde
Oysa ben cesaretsiz çalgýcý gibiyim
Unutulmuþ melodilerde
Baþka bir þey var
Baþka bir þey
Hiç bu kadar tenin sessiz olmamýþtý
Kendi karanlýðýnda kendin kaybolmuþ gibi
Ne hanýn ne de þarabýn sayýklýyor
Bir yudum bir yudum daha
Kendi Kaanlýðýna kendine de aðlayabileceðin
Taþralý bir kýzdan farksýzsýn
Kucaðýnda gün’den kalan kýrýntýlarý okþarken
Kaç kez tanýk olduðun
Mahrum kaldýðýn yalanlar
Suç dosyasý o kadar çok kabarýyor ki
Hala yakýþtýramýyorsun siyahta olsa rengine
Ayrýlýklarý
Bekleyiþleri
Özlemleri
Hüzünleri
Tüm yitirilmiþliklerde ‘’aþk ve gururu’’
Ebedi istirahata seninle birlikte çekiliþine...
Bakma öyle
Gözün öylesine kara ki...
Ümmühan YILDIZ.