BAZEN…
Hasret kalýrsýn kalabalýk içinde kalabalýða
Sönsün istersin kentin tüm ýþýklarý
Silmek istersin içinde kalan yalnýzlýklarý
Ve doya doya karýþmak sonsuz karanlýða
BAZEN…
Gitmek istersin arkana dahi bakmadan
Valiz toplamadan, bir eþya bile almadan
Geç kalýnmýþlýða yetiþmek ister gibi gitmek
Ne olacaðýný, nereye varacaðýný sormadan
BAZEN…
Susmak istersin hüzün seni enselemiþ gibi
Duymak istersin bildiklerini unutmuþ gibi
Hýçkýra hýçkýra aðlamak gelir içinden
Mutluluða sevinecek hiçbir neden kalmamýþ gibi
VE
BAZEN…
Çýkarmak istersin kalbinden
Unutmak istersin aklýndakini
Olmayacak bilirsin
O’na uyarlarsýn yanýndakini…