Biz..
Ola’bilirdik…
Yapa’bilirdik…
Bil’mesine Bil’dik ama…
Ne Ola’bildik…
Ne Yapa’bildik…
Branda çekilmiþ sevdamýzý
Doldurabilirdik gökyüzü ile
Savurabilirdik çaresizliðini gidiþlerin
Kalabilirdik
Kaldýðýmýz yerde…
Adým bile atmasak olurdu be,
Sabitlenseydik yerimize mesela
Sahiplenseydik…
Çok þey beklemeseydik kaderden
Çizseydik þöyle tek yönlü bir yol
Gidiþe açýk
Dönüþe kapalý…
Her levhada rakýmý hikayemizin
Yazsaydý gittikçe yükselen þahýný
Hiç görmeseydik tabelalarda
Önümüzdeki yol çýkmazlarýný…
El sallasaydýk yitirmiþliklerimize
‘Þükür, þükür’ diye baþlasaydýk
Sarfettiðimiz iyi-kötü cümlelerimize…
Sormasaydýk ‘ne olacaðýz’ sorusunu
Kimselere aldýrmadan emekleseydik
‘Emek’ leseydik ve ikimiz
Pazarlýkla bari anlaþsaydýk olurunu…
Kaldýrsaydýk ‘Bizce’den
Kýrýlmýþlýðýn izlerini
Ýsteseydin ömrümle verirdim
Sen kokan ‘biz’li düþlerimi…