Kendime yolculuk

Öfke kusan tüm cümleleri sildim dudaðýmdan
Kendimi hür býrakmak için affettim geçmiþi
Þiirsiz kaldým, belki tek dize geçmedi aklýmdan
Kaç masal yaþamýþým elimi tuttuðundan beri
sen susunca anladým.
Ýçi boþ zamanlarmýþ dile gelen onca þey
Aþkýn gerçeði yazýlmadan yaþanýlanmýþ
Þimdi kalemlerim mi küsecek bana, mürekkep mi sitemli!!!
Kendimi susma vaktindeyim...

Gün gelecek yine yazacaðým baþka gözyaþlarýný, ayrýlýklarý
Memleketimde öldürülen köpekleri,
Afrika’da açlýða öleceðim...
Savaþlarda vurulacaðým;
dan dan dan! Diyecek bir sair,
fakir bir cocuðun susuz tabancasýnda uçurtma olacaðým...

yazacaðým yine tecavüze uðrayanlarý
ekmek kavgasýnda kömürleþen babalarý
Okulsuz köylerde tezek toplayacaðým kalem ucuyla

Galata kulesinden uçacaðým Hazerfen misali.
Çocukluðu çalýnmýþ yaþlýlarýn dokunamadigi oyuncaðý olacaðým, hayali trenlerde sevinçleri.

Belki Piraye olup sarýlacaðým NaZim’a, Vera’ya inat
Bir ülke olup satýlacaðým.
Memleketi olacaðým topraðýna hasretlerin,
mapustakinin özgürlüðü

Bir sarhoþun ayýk düþleri olacaðým
Tarihte mayalý kýzýlcýk þerbeti kadar keskin
Ýnci gibi gerdanýna serileceðim uzak kentlerin
Bilinmeyen ülkelerin dilinde
Mavide vurgun olacaðým,
kelebeðe çiçek...
Firari olacaðým insan suretlerine
Vahiy gelecek belki belli mi olur
Meleklerin de öldüðü bir dünya varsa
Gün olur þair de olurum anne.

(kýrýk gökkuþaðý/2013)

Sosyal Medyada Paylaşın: