Merdiven
gübre kokusuyla çýkýlýrdý
aðýr ve buðulu dam havasý
düðümlenirdi boðazlarýnda, nemli
ayný kapýdan girerdi çocuklar ve buzaðýlar
kadýn ve inek yanyana
biri okþardý diðerinin sýrtýný
altýna sürerdi helkeyi
saðardý
beþ on basamak var yoktu
boynu ayaklar altýnda eðik
atlayarak çýkan adamýn
bütün gücünü deneyen kadýnýn
çocuklar þeker kadar bir þeydi
bir tüyü üflerdi rüzgâr
tahta çardaða
kanatlý kapý arkasýnda baþlardý kýkýrdaþmalar
çýrpý kollarýnda okul çantalarý
tozlar savrulurdu arkalarýndan
toz olup gitmezlerdi
girdikleri odadan
kaç yaþýnda bir güngörmüþtü merdiven
kaþ kiþi aþýndýrmýþtý yüzünü
ezmiþti
çözülmemiþti düðümü
takýrtýlarýnda
saman kokularý, armut elma kokularý
gelmiþti burnuna
dam kokusunu altederek
bir bahçe çýkmýþtý düþ olmaktan
leylaklar, güller deðmiþti sert tenine
ayvayý yemiþti
teliz çuvaldan düþen
o bir köydü belki üstüne çýkýlan
varýlamayan bir dað baþýnda
saðlam bir aðaçtan olma
dallarýnda sincaplarýn zýpladýðý
bir ceviz aðacý
kim karar verdi
yere düþürmeye kuþlarýn yuvasýný
çiðnemeye karar veren kim
çocuklarýn geleceðini
merdiven bir var bir yoktu
göz açýp kapar gibi
yaþanýlan hayattý
gittikçe zorlanýlan
merdivenlerde
yere inen kirpikler
15. 1.2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.