AKŞAMDIN / 2

Uzun uzun baktý yeþilin ince dokunmuþ rengine
adam pagan üryan ve putperes- aþka iman
kýblesini kuzeye dönüp dýþýndaki tanrý parçacýklarý
bir kuþa ökselenmiþ kadýna dedim ki Ankara
karaltý þehirlerinden elindeki bu son rüya


Yarasý açýk bir rüya
üstü örtülmüþ bir morgtayým
aramýzda üç adým
derinliði bir gamzenin yarýçapý
tutsan düþmeyecekti o Nirvana


Hipokrat amca bir yarayý unuttun
ordaydý ayna ve kadýn
orda- saçlarýnda salýncak kuran rüzgarýn
uçurumdan uçuruma sallanan
düþ peres
haksýz bir tüketiyim
hep bir molotof
ateþinde-yaðmalanan


Avuçlarýnda ýslak meridyen geçerdi
akþamdýn hep - bir hüznün kapýsýnda mübaþir
Gri bir tebessümdün- bütün yarý kürenin donduðu saatte
kaç yýldýz ölürdü berhava kimse bilmezdi
çekilirdi gözlerinde yaðmurlar- yurtsuz kalýrdýn birden bire
Çoðaldýkca hoyrat þiirler - biraz daha öðrenirdin yalnýzlýðý


Netameli bir suskudur- bismillahsýz bir ekmek kadar yoksul
ve yörüngesiz bir martý gibi mavi- üþüdüðümde kendini örtüþün


Oysa berfin ekmiþtim yüzünün beyazýna
kanatmýþtým bir gülün nüvesini

Ki (burdasýn) yaðmurda aðlamayý sevdiðin için








CC_


Sosyal Medyada Paylaşın: