YORGUN İNSANLIĞIN TÜRKÜSÜ
Doðduðumda, kulaðýma ezanla okundu adým...
Sanýrým bu yüzden
Adýma okunacak bir sala’dan korkmayýþým.../
Bir yýldýzýn ucundan tutarken kaydým hayata
Kanamalarýmdan dökülen çaresizlikle yaþamaya çalýþýrken
Hepiniz uykudaydýnýz
Ve dünya telaþýyla savruluyordu cümle alem...
Her þeyin boþ olduðunu anladýðýmda
Çoktan çekmiþlerdi beni hesaba…
Algýsý zayýf olanýn kuyusu boþ olurmuþ
Bunu çok geç anladým…
Bak dostum!
Zamanýn ortasýna dikilmiþ bir anýttýr yalnýzlýk…
Elleri secdeye uzanmýþ babalarla
Göðsünü yararak dua dua parçalanan annelerin
Göz nuru bebeklerinin kanýydý
Gazze’nin sokaklarýný yýkayan…
Yalnýzlýðýn selamsýzlýðýna düþen bir halkýn öyküsü
Hep düþtüðü yeri yakarken
Iþýklý vitrinlerde sarhoþ akþamlar kovalýyordu
Karanlýðýn bataklýðýna saplanmýþ insanlýk…
Gözleri kapanmýþ bir dünyaya göz açmak
Ve elleri kirli ellere yürek vermek zordu…
Sarý saçlý yeþil gözlü bir Boþnak kýzýnýn
Topraðý yarýp geçiyordu yürek dolusu feryadý
Ama duyanlar duymayanlara sýrdaþ olup
Sessizlik serenadý dokudular savaþýn kirli tezgâhlarýna…
Topraðýn altýna Fatihasýz gömülürken Srebrenitsa’nýn halký
Yalnýzca korkaklarýn yüzlerine tüküreceði mahþeri bekliyorlardý çoktan…
Yani dostum
Ýnsanlýk; sahte bir tarihin ortasýna dikilmiþ "Özgürlük Heykeli" kadar yapaylaþtý
Heybeti akýllara zarar gibi görünse de
Derinliðine inilebilecek bir derinliðe asla sahip olmayacak...
Ama sen yine de aþkla sarýl inanca
Ve aþk; umudu yitik bir yalnýzlýktýr deme bir daha
Ben Ýbrahim’in ateþler içinde hükmü kabullendiði sabýrdan tanýyorum aþký...
Bu yüzden korkma adýmýza okunacak sala’dan
Çünkü doðarken ezanla okundu adýmýz…
ARÝF ONUR SOLAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.