Kavşak Çınarı
Ne dal ne yeþil yaprak, seni de aldý toprak!
Yaþ kesenin gözünü, doyurmaz kara toprak;
Son kavþaðý bekledin, soðuk- sýcak, güz- *orak,
Seni de kestiler ya, aðlasýn yaslý yaprak!...
Susturdular sesini, gölgenden hevesini,
Rüzgârda türkü tutan, oksijenli sesini,
Bize lâyýktýr beton; lâyýk, karbon- monoksit,
Asit yaðmuru düþsün, eksik etsin besini!...
Dikilen fidanlarý, çocuklara benzetin,
Yirmi- otuz çaðýnda, kesin de yeyin etin’!
Millet aðaçsýz olmaz, tarla doðurmaz ekin,
Utanýn! hýzar eller, testere gasp- giyotin!…
Bir kesmeden beþ dik ki, bedeli olsun peþin,
Çaðlasýn ýrmaklarý, Hürriyetkâr Milletin.
*Orak: Temmuz ayýnýn diðer bir adý.
(Kiraz, Orak, Aðustos)
Foto- þiir: Kadiryeter Kadir Yeter. 08.01.2013- TRABZON.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.