Dışa dönen gizli eller...
Hani her þeyden önce biz arkadaþ ve bir yoldaþtýk
Ýki komþu yaprak gibi ayný sevgiden beslenen
iki yalnýz gönülde, aþýk deðil de aþktýk
Taþ kulelerin gölgesinde þarkýlar besteleyen
Gözlerimin çiline sýrtýný henüz dönmeden
Sineme alýp da seni, sarmalanýp yatmadýk mý
Bu cihanýn Dara’sýnýn ýþýðýndan baþka görmeden
Duasýyla mabedimde yýldýzlara bakmadýk mý
Þimdi nerde o býrakýp da asraya giden yüzün
Kýzgýnlýðýn ateþinde kül olup tozlanmýþ sözün
Nerde o dost sandýðým omuzlardaki tatlý hüzün
Mahremimin kapýsýnda “dýþa dönen” gizli eller
Yüreðine saðlam basmak bir yüreði çiðnemek mi
Yalnýzlýðýn yuvasýnda bir gönülü ezip geçmek,
“Seviyorsam, yüreðini yerim” der gibi sevmek mi
Ne zaman, gönül alýp götürse beni aþk yoluna
Fýrtanalý bir deniz gibi örüyor kaderimi dalgalar
Ve sevdim deyip kimi aldýysam yuvama
Batýyor gemisi umudun henüz belirmeden ufuklar
Hayatý engin denizlere taþýyan ýrmaðýn yataðýnda
Öyle büzüldü, öyle ezildi ve sýkýþtý ki yüreðim
Kömürden kara bir elmas gibi parlýyor artýk gözlerim
Ben sevginin gerçeðinden ve dostluðun güveninden
Baþka bir þey dilemedim Ýlahi’den gelen sözerin bilgesinden
Oysa gerçek kýskançmýþ, daha önemli baþka þeyler varmýþ
Her þeyden daha üstün olmakmýþ
Merkezinde bir odak gibi hayatýn
Neyin varsa vermekmiþ, karþýlýk beklemeden
Ve çekip giden bir sýrtýn ardýndan bakmakmýþ
Dostluðu bile esirgeyen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.