Sil benli günleri
titrek bir geçit yüreðim
gölgeme çakýlý bir sen kaldýn iþte.
Bir kelebek havalandý içimde
sessice kanat çýptý
gögüs kafesime
üþüyen ellerimden düþtü
nefessiz kelebeðin düþleri
atýl almýþ parmaklarýmýn
eþsiz parmak izleri gibi
yüreðimin topraðýnda izi.
Ýmgelem serasýnda
eðildim tüm beyaz çiçeklerin üstüne
siyahýn baðnaz karanlýðý
griye boyadý tenlerin rengini
Kanýyor bir sýyrýkta
kýrmýzý sevda mevsimi.
Bezgin bir güneþti
acýlara dokunan
býrakýp giderken elvedalar
sereyim ayaklarýnýn altýna
yürek seramýn son çiçeklerini
kara bir uçurum gibi çekme içini.
Yankýsýnda yangýnlar uzanýr
uçuk çalýntýsý sonsuzluk dudaklarýmda
sesi sendin sessizliðimin
bulunmaz tanrýlarýn kitabýnda
ayin yapýyor anýlar
düþler perdesinde ardým sýra
en dibine düþüyorum karanlýðýn
gerçeklerlerle yüzleþip
tükürüyorum
sabýkalý yalnýzlýðýma...
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.