varsýn
yoksun aslýnda
neden bütün çiçekler sen gelince açýyor
ve.. ay bana dönüyor yüzünü
sevgini yansýtýyor yüzüme yýldýzlar
karanlýk sokaklar dönüyor içine
nerde gülümsüyorsun,bakýþýn nerde
kapalý mý
sana gideceðim bütün yollar
gün neden alacalý bulacalý
soluyor çiçekler
renklerin düðümü sensin
bir açsan esintilerle devinerek
çýksan karlarýn altýndan
o bembeyaz yüzünle
rüzgârlar okþasa
sýcak bakýþlarýný
dursan kapýmýn önünde
bir bahane bulup
döndürsen yüzümü yüzüne
sonsuzluk açýlsa
ne kadar yýldýz varsa
önüme sersen
ne kadar dünya varsa
dönse çevremizde
iki karýnca gibi yürüsek yanyana
sen bana versen yükünü
ben sana
taþýsak birlikte
neden sokaklarýmýz ayrý yönlere bakýyor
bir kaç kaldýrým
bir kaç merdiven sonra
yollar kesiþmiyor
biri amerika’ya bakýyor yolun
diðeri asya
nerdesin sevgilm
yoksun
varsýn aslýnda!
11. 12. 2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.