parmaklarým bir yanaðýn kavisine deðdi ince.. pürüzsüz.. serin ama soðuk deðildi.. ona baktýkça tanrýnýn suretlerini ihlal etiðimi düþünüyorum gözlerim hala ayný noktada yakýnsama ve baktýkça közlenen o inanç tanrým bu ihmali baðýþlayacaðýný biliyorum
yok içimdekinin bir örneði bu kümelenen kalp benim bir aþka tekrar olmak için sabýrsýz kýtlayan bu parmaklar benim baharatlý kokular giyinen bu ten… yok dilimin bir örneði uyarýlmýþ masallar anlatýrken uykunun uyumaktan utandýðý anlarda
elbet dokunabilirdim bu çýplak ellerle kendi ateþimden daha büyük bir ateþe gýdýklayabilirdim somurtkan düþlerinizi ama bu karýn onu görmek ona deðmek için aðrýyan bu karýn sizin deðil benim bilemezsiniz nasýl sevdiðimi kendimi onun elleriyle dokunduðumda boynuma
bilin ki hiçbir þey kalmayacak sonunda belki biraz kýrmýzý o da bu yangýnýn payý
sizde soðudum onda öleceðim yok ki bunun izahý
jir-mç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jir gnsk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.