AYRILIĞIN MAVİ HÜZNÜ

Ne zaman,

Bir þarký dinlesem,

Bir þiir okusam sevmekten,

sevilmekten yana

Önce gözlerin geliyor aklýma.

Bütün ýþýklar sönüyor birden

Karanlýklar içinde kalýyor Ankara

Sonra kapým açýlýyor usulca

Gelip oturuyorsun yanýma

Tenin tenime deðiyor.

Ýþte o zaman buz kesiyor.

Elim ayaðim.

Ayrýlýðýn Mavi hüznü

Sarýyor bedenimi.

Bedenim ruhuma dar geliyor.

çýrýl çýplak kalýyorum

Taþtan bir heykel gibi.

Kendimden utanýyorum.



































Erdal kartal 2013

Sosyal Medyada Paylaşın: