böyle olmamalýydýk biz
kollarýmýz sargýlar içinde
bir deri bir kemik umutla
hýzlandýrýyoruz adýmlarýmýzý
önem veriyoruz insana
bizden çeksinler diye ellerini
üstüne üstüne yürüyoruz zalimin
çünkü yürüyenler azaldýkça
abasý geniþliyor
kapanýyor
bize açýlacak bütün yollar
kalýyoruz ortada
çok çocuklu kocaman bir aile ülkemiz
adam gibi ýslanmalý
adam gibi yaðmalýydýk
yeþermeliydik
açmalýydýk
çöle saldýlar bizi
biz miydik imaný çölün
çölken bedevi bedenimiz
çürütülmeye çalýþýlan topraklarda
yürüyoruz
herþeye raðmen
haraç kesiyorlar hayatýmýzdan
güzel bakarken gözlerimiz
sevgili sanýpta gelen her günü
usul usul adýmlarla
nasýl da giriyordu
odalarýmýza
türlü türlü biçimlerle
bir gazete oluyorlardý bazen
bazen bir tv
sonuna dek açýktý kapýlarý,kanallarý
geliyorlardý
akýn akýn
çalarak adýmlarýmýzý
iþlerimizi
patronlarýn sözü geçiyordu artýk
taþerondu iþçiler!
ne olacaðýmýzý anladýðýmýzda yýðýldýk
kovulduðumuz kapýlara
bir ateþ yaktýk hep birlikte
söndürmeyerek
içimizdeki ocaðý
ateþi
yýldýzý
güneþi!
böyle olmamalýydýk biz
susmamalýydýk!
6. 10. 2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.