Selvi boylum

Ansýzýn aklýma düþtün!
Yine salýna salýna yollarda yürür müsün!?..
Duraklar mýsýn geçtiðimiz yerlerde!?
Uðrar mýsýn gönüllerimizin kenetlendiði bahçelere!?
Yaþar mýsýn tekrar tekrar maziyi!?
Nemlenir de gözlerin dalar mý enginlere!?..........

Saçlarýn hala rüzgarlara isyandalar mý?
Hala upuzun ve simsiyahlar mý?
Yine elif gibi narin ve mis gibi kokarlar mý?
Bitanem!..
Bana benden yakýn!
Yalnýzlýðýmda, çaresizliðimde sýðýndýðým tek barýnaðým!.....

Gül kurusu benlim!
Gül kokulu tenlim!
Bedeninin sýcaklýðýna hasretim!
Bakýþlarýn çocuklar kadar masumdu Selvi Boylum
ve gözlerin denizler kadar derin!
Bahar yüzlüm!
Binbir çiçeklim!
Ben senin varlýðýnda varým,
bil ki yokluðunda biçarým!.....

Gülünce yüzünde güller açardý,
bakýþlarýnda baharlarýn þenliði vardý,
kulaç atarken derinliðinde,
gamzelerin yüreðime batardý!...

Yýldýzlar kadar parlaktý yüzün!
Mühürledin yüreðimi, Mühür Gözlüm!
Gel!...
Sýcacýk gülüþünü, buðulu bakýþlarýný bade gibi içelim,
muhabbeti tadýp yine kendimizden geçelim!.
Senden ayrýlýk nasýl bir çileymiþ hasretine doyduðum!?
Nefesinin sýcaklýðýdýr, en büyük yokluðum!....

Selvi boylum!
Kim bilir kimin elini tutuyorsun þimdi?
Kimin gözlerine bakýyorsun buðulu buðulu!?...
Kiminle sürüyorsun yaþamýn sefasýný?
Kiminle dertleþiyorsun usul usul... nazlý nazlý.....

Selvi boylum!
Bir daha elini tutamama,
bir daha tenini koklayamama düþüncesi korkutuyor beni,
içimi kemiriyor hasretine doyduðum!...

Selvi boylum!
Her an kalbimdesin!
Daima tahtýnda oturacak,
en kötü günlerimde,
en umutsuz anlarýmda gülümseyeceksin yaþamýma
ve umut saçacaksýn kararan bahtýma!....
Ölüm bile ayýramayacak bizi!
Selvi boylum içim yanýyor!
Selvi boylum yüreðim kanýyor!


-Zafer Yanýk-


NOT: Bu þiiri üniversite yýllarýmda yazmýþtým.......



Sosyal Medyada Paylaşın: