ZA
ERZURUM
Hasretin kabarýr, sýðmaz sineye.
Yazýn ne hoþ, kýþýn ne hoþ Erzurum!?...
Yayýlýr Dadaþýn namý hep dilden dile,
pýnarlarý mayhoþ, içenleri sarhoþ Erzurum..
Palandöken daðlarýnýn eksik olmaz dumaný,
Aziziye tabyalarý ne denli þerefli þanlý!?..
Mert yiðitlerin, nene hatunlarýn vataný,
Ovalarý engin, daðlarý dumanlý Erzurum…
Her bir diyarýnda bin bir hazineler saklýdýr,
Ýbrahim HAKKI’ larý farklý kýlan; ilme merakýdýr.
Hangi köþesine gitsen gönlün hep onlara takýlýr,
Dostluðun yataðý, er meydaný Erzurum……
Cennet çeþmesinin sularý soðuk ve serin,
Zemzemdir tadý, abý-hayatý olur içenlerin,
Neler neler saklar bilinmez, sinesi de çok derin,
Düþkünler yuvasý, þefkatin otaðý Erzurum…
Kongre caddesinde dost olanlar buluþur,
Birbirini sevmeyenler ise sitem etmez savuþur,
Dadaþlarým hep güzelden güzellikten konuþur,
Yaylalar pýnarý, hoþgörü konaðý Erzurum…
Cumhuriyet caddesinden Tebriz kapýya geçilir,
Hemen sað tarafta çifte minareler, Ulucami seçilir,
Taþmaðazalara giderken dabakhaneden bir güzel su içilir,
Kederleri suskun, düðünleri coþkun Erzurum….
-Zafer Yanýk-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.